Anzelm Iwanik

---

Życiorys

W 1963 roku Anzelm Iwanik z sukcesem ukończył I Liceum Ogólnokształcące im. Jarosława Dąbrowskiego w Tomaszowie Mazowieckim, co otworzyło mu drzwi do dalszej edukacji. Następnie zapoczątkował studia na Wydziale Elektroniki Politechniki Wrocławskiej. W 1969 roku uzyskał tytuł magistra inżyniera elektroniki, a jego ambicje i zdolności umożliwiły mu podjęcie pracy jako asystent w Instytucie Metrologii Elektrycznej.

Jednocześnie, w latach 1968-1972, równolegle studiował matematykę w trybie zaocznym na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii Uniwersytetu Wrocławskiego. Tam też obronił swoją pracę magisterską pt. „Algebry pełne o nośniku nieskończonym”, której prowadzenie na tak wysokim poziomie sprawował Edward Marczewski. Te naukowe doświadczenia miały kluczowe znaczenie dla rozwoju kariery przyszłego profesora.

W 1972 roku Anzelm Iwanik przeniósł się do Instytutu Matematyki Politechniki Wrocławskiej, gdzie w 1974 roku obronił pracę doktorską poświęconą punktowym realizacjom półgrup transformacji. Jego promotorem był wpływowy naukowiec Czesław Ryll-Nardzewski. W 1978 roku uzyskał stopień doktora habilitowanego, a jego rozprawa koncentrowała się na operatorach ekstremalnych w klasycznych przestrzeniach Banacha.

W roku 1979 otrzymał tytuł docenta, a w 1990 oraz 1996 – tytuły profesorskie: najpierw profesura nadzwyczajna, a później profesura zwyczajna. Anzelm Iwanik był niezwykle wszechstronny, łącząc działalność naukową z dydaktyczną, co przyniosło mu mnóstwo sukcesów oraz uznanie wśród studentów i współpracowników. Jego prace badawcze obejmowały takie dziedziny jak analiza funkcjonalna, dynamika topologiczna czy teoria spektralna oraz ergodyczna.

Docenić należy również jego osiągnięcia dydaktyczne, w tym nagrodę, którą zdobył w 1977 roku w organizowanym przez studentów Wydziału Podstawowych Problemów Techniki konkursie na najlepszego dydaktyka. Profesor Iwanik wykształcił czwórkę doktorów, w tym Ryszarda Grząślewicza, który pełnił funkcję dziekana WPPT w latach 1996–2002 Ryszard Grząślewicz, a także Tomasza Downarowicza.

W wymiarze osobistym, Iwanik był miłośnikiem sztuki i kultury, regularnie angażując się w życie artystyczne. Jako ojciec czwórki dzieci, pozostawił swój ślad również w rodzinie – jego syn Jan także obierał ścieżkę kariery matematyka, co poświadcza, że pasje i zamiłowania są dziedziczone.

---

Oceń: Anzelm Iwanik

---