Leokadia Pośpiechowa

---

Życiorys

Leokadia Pośpiechowa przyszła na świat w 1922 roku w Tomaszowie Mazowieckim. W tym mieście zdobyła wykształcenie, kończąc najpierw szkołę podstawową, a następnie Liceum Humanistyczne. Jej młodość przypadła na traumatyczny okres II wojny światowej, w czasie którego została aresztowana przez Niemców i wysłana do obozu pracy przymusowej w Westfalii, co było bardzo dotkliwym doświadczeniem. Po zakończeniu wojny wróciła do rodzinnych stron, gdzie z sukcesem zakończyła naukę w liceum, zdając egzamin dojrzałości.

Wkrótce potem Leokadia podjęła studia na kierunku polonistyka w Uniwersytecie Łódzkim, które ukończyła w 1950 roku, uzyskując dyplom magistra filologii polskiej. Jej praca dyplomowa nosiła tytuł „Metodyka historii literatury Piotra Chmielowskiego w związku z pozytywistycznym pojmowaniem historii literatury”. Po studiach rozpoczęła pracę w swojej uczelni jako asystentka, co stało się początkiem jej kariery naukowej.

W 1955 roku Leokadia przeniosła się do Opola, gdzie zatrudniła się w Katedrze Literatury Polskiej w nowo utworzonej Wyższej Szkole Pedagogicznej. Jej pasja do nauki i zaangażowanie przyniosły efekty, a w 1966 roku otrzymała stopień naukowy doktora nauk humanistycznych, co pozwoliło jej awansować na stanowisko adiunkta. Z biegiem lat zdobywała coraz większe uznanie w środowisku akademickim.

W 1975 roku, Rada Wydziału Filologicznego Uniwersytetu Warszawskiego uhonorowała ją tytułem doktora habilitowanego nauk humanistycznych w dziedzinie literatury, na podstawie rozprawy zatytułowanej „Twórczość literacka Włodzimierza Tetmajera”. W 1981 roku objęła stanowisko kierownika Zakładu Literatury XIX i XX wieku w Instytucie Filologii Polskiej opolskiej uczelni pedagogicznej, które zajmowała do 1992 roku, kiedy to przeszła na zasłużoną emeryturę. Jednakże jej pasja do nauczania sprawiła, że do 2000 roku nieprzerwanie prowadziła zajęcia zlecone.

Leokadia Pośpiechowa aktywnie angażowała się w życie naukowe, pełniąc funkcje w takich organizacjach jak Opolskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk, Instytut Śląski oraz Opolski Oddział Związku Literatów Polskich. Zmarła w 2012 roku w Opolu, pozostawiając po sobie trwały ślad w polskiej literaturze i edukacji.

Dorobek naukowy i odznaczenia

Leokadia Pośpiechowa, znana badaczka literatury polskiej, skupiła swoje zainteresowania naukowe na okresie Młodej Polski. W dorobku posiada dwie monografie oraz szereg prac badawczych dotyczących życia literackiego w Opolu, a także kilkadziesiąt rozpraw i artykułów dotyczących tej fascynującej epoki literackiej.

Wśród jej kluczowych publikacji wyróżniają się:

• Dramaty Leopolda Staffa, Opole 1966,
• Przywiarki czyli Przesądy i zabobony ludu polskiego na Górnym Śląsku, Opole 1967,
• Twórczość literacka Włodzimierza Tetmajera, Wrocław 1974,
• Pisarze Opolszczyzny, Opole 1975.

Za swoje nieocenione zasługi w dziedzinie nauki i dydaktyki, Leokadia Pośpiechowa została wielokrotnie uhonorowana. Wśród jej odznaczeń znajdują się Odznaka Zasłużonego Opolszczyźnie, Medal Komisji Edukacji Narodowej oraz Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski.

---

Oceń: Leokadia Pośpiechowa

---