Ewa Bloom-Kwiatkowska

---

Życiorys

Działalność naukowa

W 1986 roku Ewa Bloom-Kwiatkowska zakończyła edukację na Wydziale Tkaniny i Ubioru Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Łodzi, który obecnie nosi nazwę Akademia Sztuk Pięknych im. Władysława Strzemińskiego w Łodzi. Od 2009 roku pełni funkcję kierowniczki Pracowni Zagadnień Scenograficznych oraz Pracowni Projektowania Kostiumu Teatralnego i Filmowego w łódzkiej ASP. W latach 2012–2015 prowadziła autorski program, który obejmował wykłady i warsztaty związane ze scenografią wirtualną w Państwowej Wyższej Szkole Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. Leona Schillera w Łodzi. 19 grudnia 2011 roku obroniła pracę doktorską, której tytuł brzmiał Święte Zło. Natomiast habilitację uzyskała 17 lutego 2016 roku, a jej praca miała tytuł Obraz wobec przemocy. Kod ekranu.

Działalność artystyczna

W latach 80. Ewa Bloom-Kwiatkowska, wraz ze swoim partnerem Sławomirem Kosmynką, zakładała galerię Chaos Faza 3. Działała ona nielegalnie w bloku przy ul. Wigury 15 w Łodzi. 27 stycznia 1984 roku artystka i jej partner zrealizowali dramatyczny performance, który polegał na spaleniu wszystkich swoich dzieł artystycznych. To wydarzenie miało miejsce przy ul. Wigury 13 i nosiło tytuł Himmel über Stadt (Dymy nad miastem). Oprócz spektakularnego zniszczenia, odbył się również odczyt manifestu Chaos Faza 3/Wojna obrazów, będący odpowiedzią na decyzję urzędników o zamknięciu ich galerii. Zniszczenie wielkoformatowych prac artystki miało związek z jej krytycznym spojrzeniem na systemy totalitarne oraz autorytarne. Przez ten akt chciała odwołać się do licznych przykładów cenzury, które miały miejsce w tamtych czasach.

Po tym traumatycznym doświadczeniu Ewa postanowiła zmienić formę swojej twórczości, skupiając się na projektowaniu kostiumów i scenografii. Jak do tej pory, artystka była autorką scenografii do ponad 50 spektakli, zarówno teatralnych, jak i telewizyjnych. Do malarstwa powróciła dopiero w 2005 roku, kiedy to stworzyła cykle malarskie Księga Kronik XX oraz Idee i Maski, które eksplorowały temat zagłady, przemocy oraz ich przedstawienia w mediach. Artystka badała także rolę filmu oraz ekranu w kreowaniu i powielaniu przekazu, co znalazło wyraz w realizacjach wideo, takich jak Krąg czyli kto ma urojone lęki zasługuje na prawdziwe (2009), Kolor płonie (2010) oraz Taniec św. Wita (2010–2011). W latach 2016–2020 była członkinią kobiecej grupy artystycznej Frakcja. Jej prace znajdują się w prestiżowych kolekcjach, takich jak Sammlung Hoffmann Kollektion w Berlinie, Die Bildwechsel-Archive Videomuseum w Hamburgu, Archiwum Sztuki Kobiet oraz w wielu kolekcjach prywatnych.

Nagrody

Artystka zdobyła nagrodę I stopnia przyznawaną przez Ministerstwo Kultury i Sztuki za swoje osiągnięcia w zakresie scenografii teatralnej, a także była stypendystką Ministerstwa. W 2017 roku otrzymała nagrodę artystyczną Prezydenta Miasta Łodzi za swoje znakomite osiągnięcia w obszarze twórczości artystycznej oraz popularyzacji kultury.

---

Oceń: Ewa Bloom-Kwiatkowska

---